Geschiedenis
De Arinto is een witte druivensoort uit Portugal die zijn oorsprong vindt in de regio Bucelas ten noorden van Lissabon. In 1712 komt de naam Arinto reeds voor in het eerste Portugese geschrift over wijnbouw. Het is een van de oudste inheemse druivensoorten uit Portugal. In de loop van de eeuwen verspreidde deze druif zich noordwaarts tot in de Vinho Verde, het uiterste noorden van Portugal. Daar is het vandaag de dag een traditionele variëteit.
Smaakprofiel
De druif staat bekend om zijn kenmerkende botanische aroma met een citrusachtige ondertoon, zeer Citrus, groene appel en mineraliteit komt vaak terug in deze wijnen. Wijn uit goede jaren kan goed bewaard worden.
Kenmerken
| Late bloei en dus ook een late oogst. De kleine druiven groeien in zeer compacte trossen bij elkaar en kunnen goed tegen de droogte. De zuurgraad is hoog waardoor het een frisse afdronk heeft met een aroma van citroen. Vermeldenswaard is dat deze variëteit gevoelig is voor dwergcicaden, die het op het blad hebben gemunt. |
Gebieden
De beste wijn van deze druif komt toch uit Bucelas, waar zijn oorsprong ligt, door de invloed van de oceaan en de kalkrijke bodem. Van hieruit verspreide deze druif hem naar het noorden tot in de Vinho Verde en het wordt ook vaak gebruikt in assemblage wijnen in Alentejo.
Synoniemen
- Arintho
- Arintho du Dao
- Arinto Cachudo
- Arinto Cercial
- Arinto d’Anadia
- Arinto do Douro
- Arinto Galego
- Asal Espanhol
- Asal Galego
- Assario Branco
- Azal Espanhol
- Val de Arintho
- Azal Galego
- Boal Cachudo
- Branco Eepanhol
- Cerceal
- Chapeludo
- Malvasia Fina
- Pe de Perdiz Branco
- Pederna
- Pedernao
- Pedrena
- Arinto de Bucelas